Deze rivieren voeren immers een grote hoeveelheid zoet water aan waar men om smachtte. Vele pogingen die in de loop der eeuwen zijn ondernomen zijn stukgelopen op de enorme kosten van zo’n project. In de 19de eew wist de burgemeester van Pernes les Fontaines, Louis Giraud de krachten te bundelen om te komen tot de bouw van een kanaal. Onder zijn leiding is een Syndicat opgericht dat met financiële middelen van de grondeigenaren en aan de overheid een kanaal heeft ontworpen en aangelegd.
Het kanaal heeft het aanzien van de Vaucluse ingrijpend veranderd.

Van een dor en arm gebied veranderde de streek in een oase van groen; de tuin van Frankrijk. Land- en tuinbouwbedrijven ontstonden en grootschalige fruitteelt werd mogelijk. De streek is dankzij het kanaal welvarend geworden.
Na de vorming van het Syndicat in 1853 is met de bouw begonnen. Op 12 juli 1857 is het kanaal officieel in gebruik genomen met grote feestelijkheden in Fontaine de Vaucluse in aanwezigheid van keizerin Eugene, de echtgenote Napoleon III. De feestelijkheden vonden plaats in Fontaine, omdat daar vlakbij het grootste kunstwerk van het hele project zich bevond, het Aquaduct van Galas. Dit aquaduct bestaat uit dertien bogen, is 195 meter lang en 24 meter hoog en voert het kanaal over de rivier de Sorgue.

Het kanaal heeft over de gehele lengte van 69 km een verval van ongeveer 1%, als gevolg waarvan het water zonder hulp van pompen met een gelijkmatige snelheid door het kanaal stroomt. Omdat de grond sterke hoogteverschillen kent is dat een knap staaltje van landmeterschap. Het water van de Durance wordt ingenomen bij de barrage van Mallemort. Aanvankelijk stroomt het water door de vlakte van de Durance. Bij Lagnes wordt het water gesplitst naar enkele andere kanalen en heet vanaf hier het Canal de Carpentras. Vervolgens steekt het bij Galas de rivier de Sorgue over en stroomt het naar Pernes les Fontaines en Carpentras. Vandaar gaat het naar Baumes de Venise en Vacqueyras, steekt de Ouvèze over en mondt bij Camaretuit uit in de Aygues.
Het hoofdkanaal sluit aan op een stelsel van secundaire en tertiaire kanalen. Door dit fijnmazig stelsel wordt een oppervlakte bevloeid van 10.600 ha., het gebied begrensd door de Rhône in het westen, de Mont Ventoux in het noorden, de Monts de Vaucluse en de Luberon in het oosten en de Durance in het zuiden.

Louis Giraud heeft voor de aanleg van dit project de naar toenmalige maatstaven immense som van 4.700.000 francs bijeen weten te brengen. Gelet op de welvaart die dit project voor de streek heeft gebracht is dit een investering die zijn geld dubbel en dwars heeft opgeleverd. Terecht is daarom Louis Giraud op 8 september 1860 door Napoleon Ill tijdens en bezoek aan Orange benoemd tot chevalier in de Legion d’Honneur.

Voor de toerist biedt het kanaal een fantastische mogelijkheid tot wandelen en fietsen. Het kanaal is landschappelijk erg fraai, namelijk omzoomd door bomen en struiken. Het pad langs het kanaal heeft ook een verloop van 1% en is dus zonder veel inspanningen te volgen. Het aquaduct van Galas is nu voorzien van een leuning en is daarom veilig te belopen. Het biedt een prachtig uitzicht op de Sorgue, de stuwdammen daarin en de oude fabrieken aan de oever.
De betonnen segmenten van het kanaal sluiten niet goed aan en lekken overal water. De grond langs het kanaal is daarom permanent vochtig. Dat is een goede voedingsbodem voor metershoge rietkragen die het landschap een bijzonder aanzien geven.