De abdij van Senanque – De vredigste plek op aarde..

In het jaar 1148 trokken 12 monniken vanuit Mazan in de Vivarais naar het dal van de Senancole ten noorden van het plaatsje Gordes om daar een klooster te stichten, waarin geleefd zou worden naar de regels van de cisterciènzer orde. Deze orde was gesticht in 1098 door Bernard van Clairveaux en vereiste afzondering van de wereld, het afzien van persoonlijk bezit en richtte zich volledig op werk en gebed.

Aan het vereiste van afzondering van de wereld voldeed de locatie in hoge mate. Het dal was verlaten en is dat nog steeds. De monniken bouwden aanvankelijk voor zichzelf hutten in de vorm van ‘bories’ en brachten de grond in cultuur. Daarna begon in 1150 de bouw van het klooster, die in 1178 kon worden ingewijd.

Aangezien de monniken geen loon ontvingen en genoegen namen met wat karig voedsel en een eenvoudig onderkomen werd het klooster zeer welvarend. Op het hoogtepunt van haar bloei in de 13de eeuw bezat het klooster landerijen tot aan Arles en Marseille toe. Deze welvaart zorgde evenwel voor corruptie, waarna ook het aantal novieten afnam en het klooster in verval raakte. In het jaar 1544 werd het klooster tijdens de godsdienstoorlogen gedeeltelijk vernield door de Waldenzen. Het klooster is toen nog wel herbouwd, maar bereikte nooit meer de bloei van weleer.
Uiteindelijk is in 1780 de laatste monnik overleden. Tijdens de Franse revolutie in 1791 is het klooster verkocht aan de staat; het werd daarna gebruikt als boerderij.

Vanaf 1854 hebben zich weer monniken in het klooster gevestigd, maar door een wet van 1903 tegen religieuze organisaties kwam daaraan een einde, zodat het klooster opnieuw leegstond.
Ook in de twintigste eeuw zijn nog weer pogingen gedaan het klooster tot leven te brengen. In 1926 hebben enkele monniken vanuit een klooster nabij Cannes een poging tot herbewoning gedaan, maar zij trokken zich in 1969 terug. In 1988 zijn toch weer 8 monniken in het klooster getrokken. Zij leven nu van de opbrengst van het land (lavendel en honing) en van de verkoop in de winkel en de bijdragen voor rondleidingen.

Het klooster is een van de drie monumentale cisterciènzer kloosters in de Provence. Samen met de kloosters in Silvacane en Le Thoronet wordt het aangeduid als de drie gezusters van de Provence. Vanuit de gehele wereld komen toeristen naar het klooster. Het is dan ook van een onvergetelijke schoonheid. De serene rust van het lege dal van de Senacole, de strakke geometrie van het gebouw in romaanse stijl, de grijze kleur van muren en dak en het contrast met de felle kleuren van de lavendel die om het
klooster is aangeplant, maken het tot een heel bijzondere plek. Het straalt een onwerkelijke sfeer van harmonie, vrede en rust uit. Volmaaktheid in de wereld bestaat niet, maar dit komt er wel heel dichtbij.